असारे बिद्रोह

जब
लेखहरुलाई कालो घनघटाले छोप्छ ,
मेघ गर्जन्छ र बादल बर्षन्छ्
हो
तेतिनै खेर
आँगनहरु सरेर-पिढिमा उक्लन्छन
पिढिहरु मजेरिमा लुक्छन
र
सुरु हुन्छ एक अध्याय
असारे बिद्रोहको ।

तल सिमलिटारका
कान्छा दाईहरु
मिर्मिरे उज्यालोमा
घन ठोक्छन र चुट्छन फलामे पाताहरु ।
त्यो घनको आबाज
एक संगीत बनेर गुन्जन्छ
र
पूर्वआभास गराउछ
असारे बिद्रोहको ।
तेतिनै खेर
पर सिम्लेमा घले दाई,
सुल्पा तान्दै
चोयाँले अन्तिम रुप दिईरहेका हुन्छन घुमहरुलाई ।

बसिलो, आइकर र रामो लिएर
राम थिङका
सिल्पी हातहरु कुद्छन
मुढोमाथी
र तयार पार्छन
एक हलो,
एक जुवाँ
र
एक दाँदे ।

एसरिनै
असारे बिद्रोह अघि
प्रत्यक बर्ष
सिमलिटारका कान्छा बिश्वोकर्माहरु
सिम्लेका घलेदाईहरु
राम थिङका सिल्पी हातहरु
तल्लिन रहन्छन
सघाउन-एक बिद्रोहलाई ।

कर्पोरेट घडिभित्र चल्ने,
यो समयमा
के मुल्य छ र खै,
त्यो पसिनाको
त्यो रगतको
जस्ले भिजाउछ धर्ति
गर्न एक बिद्रोह ।

बारम्बारको हारपछी पनि
श्रम सर्बोपरी मान्ने
यि साक्षात देबताहरु
हार मान्दैनन्
र
त सघाउछन
प्रत्यक असारे बिद्रोहलाई ।

हो ,
असारहरु
बिद्रोहका गित गुनगुनाउछ
प्राकृतिक संगीतको रापमा
सुत्रपात गर्छन क्रान्तिको
रोपेर युग चेतनाको -त्यान्द्रा
सिम टार र बेसिहरुमा ।

नबसामन्तहरु

नबसामन्तहरु
तिम्ले जस्तो बुझ्दिन म,
राजनिति र तेस्का प्रत्यक अक्षर भित्रको उकालो ओरालो
तर म
तेती कम्जोर पनि छैन
म बुझ्छु सग्लो राजनिती शब्द ।
तिमी त्याहा भित्रको अक्षर केलाउछौ
शिशु कक्षाका भाई बैनिले झै
लगाउछौ बाइमात्रा र कान्दाने
एकलक्खे र दुईलक्खे
र
तेसैभित्र घुमाउछौ अक्षरका स्वोरुपहरु
म अवाक्क, शब्दजालभित्र
एकोहोरो सुन्छु तिमीलाई
तिमी तेही शब्दकपट भित्र
मेरो रगतको मुल्य सोच्छौ,
पाखो खेत र बारी सोच्छौ
तर म निशब्द
टाउको हल्लाउछु ।

अझै पनि
लालदर्बारको भित्ताहरुमा
सयौ भिम मल्लका रगतले लत्पतिएर बनेका
अब्स्ट्रायक धब्बाहरु
रुन्छ्न रे रातमा
र
कोसौ टाडा रेगिस्तानमा
जिउदा भिमसेनहरु
लड्छन युद्ध मृत्यु र जिबनको
धान्न त्राण देशको
र
यी नबसामन्तहरु
बेपर्बाह्, कल्पनाको महलमा बसेर
एकोहोरो रट्टा मार्छन
र गर्बले सुनाउछन बासी सपनाहरु ।

यि नबलेन्डुप हरु
नब सामन्त हरु
शब्दको कनिका छरेर
तयार पार्छन
तपाइ हामी जस्तै कुकुरहरु
जो तयार छौ
गाँउन स्तुती
लेख्न प्रसस्तिका थाकहरु
चोक सडक र गल्लिहरुमा ।